Frequentietherapie is ontstaan in de 20-er en 30-er jaren van de vorige eeuw. In die tijd ontdekte Dr. Rife bij toeval dat specifieke radio-elektromagneet frequenties bacteriën konden doden.

Dr. Rife (1920), microbioloog en arts, ontdekte dat elk virus en elke bacterie een eigen frequentie heeft. Deze frequenties heeft hij in kaart gebracht. Vervolgens ontdekte Rife dat je deze frequentie het lichaam in kan brengen. Met als gevolg dat de betreffende bacterie of virus mee-resoneert en net als een glas bij de juiste toonhoogte, uit elkaar springt.

Zo ontdekte hij bijvoorbeeld dat de frequentie 880Hz meerdere streptococcus-stammen kan uitschakelen, zowel in een laboratoriumsetting als bij levende personen. Hij ontdekte ook dat specifieke frequenties in staat zijn weefselstructuren op te bouwen en aan te sterken.

Zijn ontdekkingen zijn in de jaren daarna in de vergetelheid geraakt. Maar nu 80 jaar later hebben we te maken met steeds resistenter wordende bacteriestammen en blijken zijn ontdekkingen van onschatbare waarde bij behandelingen van o.a. de volgende infecties:

• Borrelia bacterie (ziekte van Lyme)
• E-coli bacterie
• Epstein Barr (ziekte van pfeiffer)
• Staphylococcus bacterie
• Tuberculose bacil
• Streptococcus bacterie
• Chlamydia

De Amerikaanse Dr. Hulda Clark (1928) verrichtte jarenlang wetenschappelijk onderzoek op het gebied van de biofysica, celfysiologie en biologie, met zeer verrassende theorieën en therapieën als resultaat.

Zij ontdekte onder meer dat reumatische artritis kan worden veroorzaakt door een bepaalde parasiet. Ook dat bepaalde hartkwalen en dementie veroorzaakt kunnen worden door vervuiling van ons lichaam en de aanwezigheid van bepaalde parasieten.

Iedere frequentie heeft een andere werking op het lichaam.
Je hebt frequenties die:

• Balanceren
• Aansterken en vitaliseren
• Harmoniseren
• Pijn reduceren
• Virussen, bacteriën, schimmels, parasieten doden
• Ontgiften op zware metalen en toxines
• Deblokkeren van diep liggende emoties, van geblokkeerde weefsel structuren